Grodziski korowal weselny został wpisany na Listę Produktów Tradycyjnych prowadzoną przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi we współpracy z marszałkami województw. To już 115 produkt z województwa Podkarpackiego.
Wnioskodawcą o wpis produktu na listę był Zespół Śpiewaczo-Obrzędowy „Leszczynka” z Wólki Grodziskiej. Produkt do listy dołączył w marcu tego roku. To już drugi wyrób z grodziska – po szyszce weselnej- jaki znajduje się na liście.
Korowal to duży, dobrze wyrośnięty bochen pszennego chleba, w przekroju przypominający ciasto drożdżowe. Ma związek z uroczystościami weselnymi i jest rodzajem weselnego chleba zwanego na terenie Podkarpacia korowalem. „Korowalem ciasto, Toczyło się przez miasto, Przez miasto i przez rynek, Do Marysi po wianek (…)” (Fragment piosenki ludowej śpiewany przez tzw. drużynę weselną).
Korowal to ciasto podobne do chleba, jednakże w smaku lekko słodkawe. Oprócz mąki, jajek i wody dodawane jest mleko oraz cukier. Ciasto na korowal rozczynia się tak jak chleb. Następnie piecze się w dużej okrągłej blasze. Na wierzchu ciasta zwykle zapiekany jest warkocz z ciasta, „żeby paradnie kołacz wyglądał”. Korowal zdobiony był różnego rodzaju kawałkami ciasta w formach np. ptaszków, kwiatków, listków.
Dawniej zazwyczaj na wesele przygotowywało się co najmniej dwa ciasta: jedno – w domu panny młodej, drugie – w domu pana młodego i piekło już na trzy dni przed weselem. Ciasto rozdawane było wszystkim gościom weselnym w odpowiedniej kolejności. Pierwsi otrzymywali je państwo młodzi, następnie rodzice, rodzice chrzestni i pozostali goście. Goście otrzymywali także po kawałeczku korowala do domu, aby poczęstowali nim pozostałych domowników, którzy nie uczestniczyli w weselu.
Tradycja pieczenia tego chleba jest nadal żywa. Zespół „Grodziszczoki” częstuje nim w czasie widowiska obrzędowego „Wesele”, a wszyscy mieszkańcy gminy i zgromadzenie goście są nim częstowani w czasie dożynek gminnych.