Początkiem stycznia według tradycji rozpoczęliśmy tzw. okres karnawałowy który jest czasem hucznych zabaw, spotkań ze znajomymi oraz potańcówek. Sama nazwa karnawał wywodzi się z włoskiego „carne vale”, co oznacza „pożegnanie mięsa”. Wczorajszy dzień był tzw. dniem zapustnym – ostatnim dniem zabaw, który wprowadził nas w czterdziestodniowy post.
Zwyczaj zapustów miał początek już w tradycji ludowej. Polegał on podobnie jak i w dzisiejszych czasach na zabawie i tańcu. W ten dzień spożywano i pito ponad miarę, w szczególności konsumowano duże ilości mięsa oraz napojów alkoholowych.
Karnawał w wielu krajach kojarzony jest z balami maskowymi. Najsłynniejszym miastem masek jest „Rio de Janeiro” w Polsce zaś zwyczaj ten znany był już za czasów panowania Potockich którzy pisali: „Od poganów zaczęty, dziś trwa zwyczaj stary, na święta bachusowe ubierać maszkary”.
Za czasów panowania Potockich wprowadzono również zwyczaj organizowania przez biedniejszą szlachtę kuligów. W czasie zapustów- najczęściej dzień przed środą popielcową- szlachta wyruszała na objazd po wsiach, żądając od gospodarzy jedzenia i picia. Gdy gospodarz okazał się hojny zabierano go w dalszą podróż.
Dzisiejsze zapusty w wielu podkarpackich miejscowościach są zmorą dla wielu domostw, szczególnie tych, w których mieszkają młode, niezamężne panny. Rozrzucanie słomy, malowanie okien białą farbą czy ściąganie furtek miało już swoje podłoże od dawien dawna. Panny na wydaniu, które nie zmieniły swojego stanu cywilnego w czasie karnawału, karano oraz wyśmiewano. Panny takie aby wkupić się w łaski wyśmiewców musiały częstować wódką lub dzielić pieniędzmi.
