Zdaniem Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego „literatura byłaby całkiem niezłym zajęciem, gdyby nie to pisanie”. Trudno się z tym nie zgodzić, bo pisanie to zajęcie czasochłonne, żmudne, wymagające pomysłu, samodyscypliny, a przede wszystkim umiejętności panowania nad materią słowa. Jakby tego było mało, wymusza na piszącym niemalże antyspołeczne zachowania, bo aby spokojnie coś napisać, trzeba zamknąć się w domu (tudzież w pokoju) na cztery spusty, wyłączyć telefon i na trochę zniknąć dla świata.
Mimo całej niewdzięczności, jaka zdaje się wiązać z pisaniem, jego amatorów nie brakuje. Jednak niewiele jest inicjatyw, które niosą ze sobą możliwość weryfikacji własnych umiejętności pisarskich. Stało się to bezpośrednią przesłanką do zorganizowania przez Wydział Promocji i Współpracy Starostwa Powiatowego w Leżajsku konkursu literackiego, który odbywał się na przełomie października i listopada. Wydarzeniu patronował Starosta Leżajski Marek Śliż.
Hasło „Zwykłe niezwykłe życie” przyświecające literackim zmaganiom miało być wskazówką tematyczną dla piszących. Dlaczego takie właśnie hasło? Cóż, ponoć nie ma nic bardziej fascynującego niż niezwykłość ukryta pod płaszczem zwykłości i codzienności, ale żeby ją dostrzec trzeba pozwolić sobie zatrzymać się choćby na jedną małą chwilę, uruchomić zmysł obserwacyjny i rozejrzeć dookoła siebie. Nie każdy to potrafi.
12 grudnia w sali konferencyjnej Muzeum Ziemi Leżajskiej odbyło się spotkanie, podczas którego z rąk Wicestarosty Leżajskiego Zdzisława Leśki odebrali nagrody Ci, którzy postanowili zmierzyć się z powyższym literackim wyzwaniem i wyszli z niego zwycięsko. Komisja konkursowa w składzie: dr Beata Prościak, nauczyciel ZST w Leżajsku i nauczyciel akademicki, Jakub Magiera, redaktor Tygodnika „Sztafeta” i Natalia Nowicka, redaktor „Kuriera Powiatowego” jednogłośnie przyznała główną nagrodę w wysokości 600 zł Magdalenie Podobińskiej za esej Lato na wsi. Wyróżnienia przyznano: Zdzisławowi Janeczce, Annie Zygmunt oraz Karolowi Dudkowi. Tekst zwycięskiego eseju ukaże się w najbliższym wydaniu „Kuriera Powiatowego”.
A poniżej mała zachęta do jego lektury:
„Kiedy dostajemy kilka groszy za zebrane koszyczki truskawek lub nawleczone tytoniem druty, idziemy do sklepu. Nasz sklep i nasza pani sklepowa w białym fartuchu oraz czepku na głowie jawią mi się dziś niczym z tego starego czechosłowackiego filmu Kobieta za ladą. Jest tam PRL-owska kasa, waga i drewniane regały. Zazwyczaj kupujemy lody, oranżadę, landrynki, irysy lub tabliczkę wyrobu czekoladopodobnego Gucio. W sklepie zawsze ktoś jest – lubię tych ludzi, znam ich, widuję co roku. A dziś ocalam od zapomnienia. Świat tak szybko pędzi do przodu, życie ucieka nam wraz z każdą zerwaną kartką z kalendarza…”
ź: Starostwo Leżajsk
