Ciężko sobie wyobrazić przedsiębiorstwo nieposiadające samochodu osobowego. Ważne jest faktyczne przeznaczenie pojazdu, ponieważ auto może być wykorzystywane do celów firmowych, jak i prywatnych. W związku z tym ponoszone są różne wydatki związane z jego eksploatacją. Doskonale wie o tym fiskus, który dopuszcza kilka możliwości rozliczania ponoszonych kosztów.
Pierwszą możliwością jest uznanie samochodu jako majątek firmy pod warunkiem, że będzie on użytkowany w niej nie mniej niż rok. Tym samym staje się on środkiem trwałym i zostaje wprowadzony do ewidencji środków trwałych. W tym przypadku do kosztów uzyskania przychodu (art. 22 ust. 8 ustawy o PIT) w całości mogą zostać zaliczone: paliwo, oleje, wymiana opon, opłaty autostradowe i parkingowe, usługi serwisowe, naprawy oraz odpisy amortyzacyjne, których dokonuje się według wytycznych przewidzianych w ustawie.
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się po ustaleniu wartości początkowej środka trwałego, którą jest cena nabycia powiększona o koszty związane z zakupem. W związku z powyższym, niedopuszczalne jest wykorzystywanie tego samochodu do celów prywatnych.
Drugą możliwością jest „kilometrówka”, czyli zaliczenie prywatnego samochodu do prowadzonej działalności gospodarczej tylko w takim stopniu, w jakim jest on faktycznie w nim wykorzystywany. Do kosztów uzyskania przychodu nie można wówczas wliczyć wydatków związanych z używaniem samochodu, który nie został wprowadzony do firmowej ewidencji środków trwałych, w części przekraczającej kwotę wynikającą z przemnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu i stawki ustalonej za 1 km. Stawki dla „kilometrówki” zostały określone w rozporządzeniu ministra infrastruktury i wynoszą: 0,5214 zł dla samochodu osobowego o pojemności silnika do 900 cm3 i 0,8358 zł dla samochodu osobowego o pojemności silnika powyżej 900 cm3. Aby ustalić faktyczny przebieg samochodu, przedsiębiorca musi prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.
Trzecią możliwością jest najem. Osoba najmująca może wliczyć w koszty uzyskania przychodów w całości czynsz z najmu oraz wydatki eksploatacyjne – zaliczane w postaci „kilometrówki”.
Ostatni wariant rozliczenia kosztów to leasing. W tym przypadku rodzaj kosztów zależy od rodzaju podpisanej umowy leasingowej. Przy leasingu operacyjnym, leasingobiorca w koszty uzyskania przychodu może zaliczyć opłatę wstępną i raty leasingowe. W leasingu finansowym, leasingobiorca może zaliczyć w koszty część odsetkową rat leasingowych (nadwyżka wartości opłat leasingowych ponad wartość początkową przedmiotu leasingu) i odpisy amortyzacyjne, ponieważ samochód zostaje zaliczony jako składnik majątku firmy.
Opracował zespół rachmistrz24.pl sp. z o.o.
Łańcut, ul. Grunwaldzka 42, tel. 884 377 690
Treści zawarte w niniejszym artykule nie stanowią porady prawnej ani podatkowej. Autor nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie powyższej treści w indywidualnej sprawie podatkowej bez zasięgnięcia opinii doradcy.
